مَحرمِ غـم شـدم ای یار مـرا یـاری كن            این دو ماه از دلِ ما خوب نگهداری كن

یـوسفـانه خـبـری پخـش كـن از آمدنت            و مرا در پـیِ خـود راهیِ بـازاری كـن

ظاهراً دستِ دعـایِ فرجِ من فـلج است            بر نیاید که ز من کار، خودت کاری کن

ایـن مُحـرّم بـرَس از راهِ درازِ فَـرَجَت            سینه را خالی از این قِصۀ تكراری كن

ای عـزادارترین صاحبِ این بَـزمِ عزا            کمی از لطف در این جمع عزاداری كن

نوحه ای دَم بده تا پـایِ تو سـینه بـزنـیم            یا كه با روضۀ خود اشكِ مرا جاری كن